1 Week, 5 Beelden #1

04:09 Mejuffrouw L. 0 Comments

Ik ga een rubriekje beginnen en ik heb er nu al spijt van. Want ik ben niet bepaald de meest regelmatige blogger. Maar soit, ge leeft maar één keer en al. Hé, als je YOLO vertaald krijg je JLMEK. Ha ha, met zo'n dingen moet ik lachen, zeker op een maandag.

Maar goed. Die rubriek dus. Eén week, vijf beelden, daar komt het op neer.

Aan de lijn, klaar, start!


1. Het is kutweer hé. Ik weet het. Ik heb er gisteren een dikke hamburger en een bakje frieten met joppiesaus op gegeten, maar het heeft niet veel uitgehaald. Het enige klimatologisch fenomeen waar ik tegenwoordig wél wild van ben, is het eindeloze daglicht. Deze foto nam ik op 22 juni, de op één na langste dag van het jaar, om elf uur 's avonds. Terwijl ik in de winter 's avonds al rond zes uur in nest-modus ga, geven de vele lichte uren na het werk mij nu bakken energie tot elf uur. Hartjes voor de zomer.


2. Op vrijdag begaf ik mij voor de tweede keer naar Lokaal, een nieuw marktje bij ons in de buurt, met - u raadt het - lokale producten. Ze hebben een kraam met de zotste broden (inktvisbrood met kersen, anyone?) en betalen doe je door een betaalkaartje te scannen voor een iPad. Aanrader!

3. Zaterdag had ik het geniale plan opgevat om mijn diepvries te vullen met verse spaghettisaus, om die dan vervolgens aan een tempo van één dag per week op te eten. Ik ging ten rade bij Vlaanderen's gezelligste, Jeroen Meus, voor het recept. En ik maakte precies die fout die ik al ontelbare keren gemaakt heb bij het uitvoeren van Dagelijkse Kost recepten: mij houden aan de aangegeven hoeveelheid. Ik ging er van uit dat ik zes porties spaghettisaus zou overhouden. Boy have I been wrong. Twee uur later eindigde ik met de afgebeelde hoeveelheid spaghettisaus, goed voor een hongerige voetbalploeg. Dat worden zeven weken spaghetti op zaterdag. Al hoor je mij daar ook niet écht over klagen, eigenlijk.


4. Na mijn spaghetti-avontuur op zaterdag had ik vrij plots een dipje. Omdat ik twee uur in een zware pot had staan roeren. Omdat ik er alweer niet toegekomen was om de stapel administratie aan te pakken, zoals ik origineel gepland had. Omdat ik een vrouw ben, wellicht. In elk geval was het Lief van huis en dacht ik mij met mijn smartphone in de zetel te nestelen, toen ik besefte dat ik daar niet opgewekter van zou worden. En toen ben ik na veel te lang nog eens in mijn loopschoenen geschoten om negen uur 's avonds (gast wat hou ik van lange dagen). De spaghetti lag nog op mijn maag, dus het werd geen sportieve topprestatie, maar ik had geweldig veel deugd van een frisse kop in de bossen van de Gavers, zo na een lange dag taakjes doen. Enkel denken aan je lichaam terwijl je in  je eentje door bovenstaand tafereel jogt: dat is mijn favoriete vorm van meditatie.


5. We hebben sinds kort drie kippen, wat mij de titel Mother Of Chickens opleverde. Ik ben dan ook geweldig trots u te mogen meedelen dat mijn chickens ons dit weekend hun eerste twee eitjes schonken! Eentje hebben we al gebakken bij het ontbijt, en dat bleek meteen een tweeling te zijn. Ik was door het dolle heen. Bezoekjes graag na 16 uur, en de geboortelijst is te vinden bij Aveve.

Tot volgende week!

Misschien Ook Leuk

0 reacties: