#nomakeup

12:24 Mejuffrouw L. 0 Comments


Warning: dit wordt mogelijks mijn ijdelste post ooit. Maar ik beloof u dat er wat sappige voor-en-na foto's op stapel staan!

Naar het punt nu.

Een tijdje geleden loste Alicia Keys deze inspirerende open brief op de wereld, inclusief obligatoire hashtag. Straf wijf, die Alicia, met een goed punt, een degelijke argumentatie en verdomd schone naturel foto's (want zo zijn die celebrities wel, beeldschoon de baarmoeder uitgetuimeld). Het zette mij aan het denken. In hoeverre ben ik slaaf van het Westers schoonheidsideaal? Hoe slecht scoor ik op de fake-schaal als ik weiger de deur uit te komen zonder Maybelline op mijn wimpers? Ik heb wel een body issue (of tien) (of honderd), dus het leek mij voor mijn zelfbeeld een niet oninteressant experiment om eens zwart op wit vast te leggen welke delen van mijn bakkes ik verberg, en welke ik openlijk met de wereld deel.

4 foto's, 4 lagen make-up - het is gek wat het met een mens doet.

1. Bloot!
BAM. Wie is die kerel? Dat ik het ook niet weet. Grinnik. Mijn naakte zelf dus. Een wit blad. Redelijk letterlijk: van wenkbrauwen of wimpers zijn op mijn melkwitte Arische bakkes geen spoor. Ze zijn er wel, vergis u niet, maar ze zijn zo wit en transparant dat ge er gewoon los doorkijkt. Al bij al heb ik geen misse kop op deze foto (n.b. dat is zo hard niet een uitspraak die ik op andere momenten in de maand zou doen), maar ge kunt niet ontkennen dat de afwezigheid van wimpers en wenkbrauwen mij toch een vrij fletse uitdrukking geven. Er ontbreekt contrast. Fun fact: bij celebrities photoshoppen de internetkids voor de lol wenkbrauwen weg. Lachen! Bij mij is dat gewoon realiteit. Voordeel van onzichtbare wenkbrauwen: ze zijn nog maar één keer in heel mijn leven geëpileerd geweest. Omdat iemand anders dat gratis voor mij wou doen.

2. Met mascara en wenkbrauwpotlood.
 Mijn dagdagelijkse zelf. Zo kom ik 99% van de tijd de deur uit. Met een wimperkruller en een lek mascara meet ik mijzelf een paar wimpers aan. Idem ditto met een wenkbrauwpotlood en mijn wenkbrauwen. Het is tien minuten werk, elke ochtend, maar ik vind dat mijn gezicht dat verdient. Ge kunt dat bezwaarlijk het verbergen van mijn ware ik noemen; ik versterk gewoon de features die moeder natuur mij gegeven heeft. Een beetje vrouwelijker, een beetje meer diepte in mijn blik. Als ik zoals in foto 1 buiten komt zou mijn omgeving meermaals per dag vragen of ik moe of ziek ben. In foto 2 gedaante zie ik er meer uit zoals ik mij echt voel, of zoiets.

3. Met BB-crème en concealer.
Let's talk skins, darlings. Na mijn puisterige puberjaren heb ik nu een gaaf  maar gevoelig huidje. Na het douchen trekt het langs alle kanten, in de winter sneeuwt het soms velletjes van mijn tronie, en ik heb wat last van roodheid. Ik pak dat braaf aan met een goeie kwak dagcrème 's morgens. Maar als ik wat meer tijd heb of het is voor een avondje uit, dan breid ik mijn make-up routine nog 10 minuten uit met een hoofdstuk Huid. Ik ben als de dood voor het plamuur-effect van sommige foundations. Vandaar dat ik enkel met een simpele concealer en BB-crème mijn roodheid en dat flinterdunne paarse vel onder mijn ogen maskeer. Een egale, uniforme kleur is alles wat mijn huid nodig heeft en ik ben daar mijn genen bijzonder dankbaar voor. Applaus!

4. Met blush, highlighter, oogschaduw en lippenstift.
En dan moet ge eens naar een trouw. Dat gebeurt op mijn leeftijd. Dan doet een meisje wat een meisje doet en ga ik all out met roze en glitters. Mijn Lief vindt dat te plastiekerig, en als ik naar deze foto kijk snap ik waarom. Ik geloof dat het een kwestie van smaak is, zoals, sarcastische euhm, alles in het leven. Voor mij is make-up gewoon een leuke hobby, zo af en toe. Ik vind foto's 3 en 4 schoon ja, maar gastjes, dat is niet het echte leven, dat is Instagram world. Zo zit de doorsnee trien niet aan haar bureau mailtjes te tokkelen op een donderdagmiddag, zich afvragend of er nog patatten in de kelder liggen voor de puree vanavond.

Ik hoef er niet elke dag level-foto-4 uit te zien. En al helemaal niet level 77 inclusief primer, contouring, highlighter en katteneyeliner. Voor sommige meisjes is level 77 wel hun job, of hun hobby. Fijn, zolang we maar onthouden wat dat de norm is: vooral uw eigen goesting doen. Zolang we maar samen rosé op terrasjes kunnen drinken deze zomer, met onze gezonnebrilde snoetjes vol rode plekken en mee-eters en wallen.

Misschien Ook Leuk

0 reacties: